Czytelnicze podsumowanie roku 2016!

W dzisiejszym poście krótko o książkowych fenomenach odkrytych przeze mnie w 2016 roku. Czas na czytelnicze podsumowanie roku: książek przeczytanych 148 czyli o 6 więcej niż w roku 2015 . Ale nie o ilość tu chodzi a o jakość. Dlatego dziś skupie się na książka wartych uwagi a jeszcze nie wspominanych na blogu (czyli te czytane przed założeniem= przed początkiem września).  Większość blogerów zamieszcza również czarną listę roku ja ją sobie odpuszczę, po pierwsze z braku czasu i wiszącego demona sesji nade mną a po drugie już raz zmarnowałam na nie czas nie będę drugi raz tego czynić :) Zaczynajmy:

1. Wielkie zaskoczenie i miłość od pierwszego wejrzenia czyli Remigiusz Mróz i jego seria z Chyłką, fenomenalna, zaskakująca seria thrillerów prawniczych z zagadką kryminalną w tle. Uwielbiam Aśkę i Kordiana, liczę na kolejny tom w 2017! Jeśli chodzi o coś z poza serii to na pewno w „W cieniu prawa”, opisany przeze mnie http://czytanienaprawdeuzaleznia.blogspot.com/2016/10/w-cieniu-prawa-remigiusz-mroz-czyli-jak.html. Czytajcie bo warto.

źródło: Piekielna Strona Popkultury

2. Kolejna miłość od pierwszego wejrzenia to Hardin i cała seria After a żeby być dokładnym trzy pierwsze po czwarta przede mną . Niezwykle wciągająca historia miłości do osobnika beznadziejnego. Jestem zaskoczona że tak mnie pochłonęła bo stronię od gatunku romansu a jednak. Podobnie urzekła mnie historia „Układ” Elle Kennedy w podobnym tonie. Polecam 

źródło http://zatracona-w-innych-swiatach.blogspot.com/2015/08/18-recenzja-after-bez-siebie-nie.html

 Seria świetny polskich dokumentów.

3.Zbiór nietuzinkowych opowieści byłych zakonnic czyli Marta Abramowicz „Zakonnice odchodzą po cichu”. Polskie realia życia w zakonie, jak traktowane są kobiety w klasztorach, czemu jak chcą odejść traktowane są jak trędowate? Świetnie ukazane ich męczeństwo w imię no właśnie czego skoro muszą prosić przełożoną o paczkę podpasek, bo nie mogą mieć własnych rzeczy a tym bardziej pieniędzy?

Źródło: empik.pl

4. „Polska odwraca oczy” Justyna Kopińska i mamy tu stos brutalnych i wstrząsających polskich histori o żonie Trynkiewicza, o tym jak traktuje się dzieci w pewnym szpitalu na oddziale psychiatrycznym , ponownie spotykamy się z siostrą Bernadettą boromeuszką która wraz z innymi towarzyszkami znęcała się nad dziećmi i tu odesłanie do genialnej książki „Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadetcie?” również tej autorki. I wiele innych historii warto przeczytać choć włos na głowie się jeży! 

źródło empik.pl

5. „Złe psy W imię zasad” Patryk Vega książka nominowana do plebiscytu Książka roku 2015 na lubimy czytać.pl w kategorii Literatura Faktu. Prawdziwe historie prawdziwych policjantów o trupach, mafii, haraczach, porwaniach i morderstwach czyli o ich codzienności.  Warto zaciekawi każdego. Mocny dokument.

źródło wiadomości.onet.pl 

6. Kolejna dobra pozycja literatury kryminalnej to„Sprawa Niny Frank” Katarzyny Bondy to pierwsza i ostatnia książka tej autorki, która mi przypadła do gustu. Prosta, wciągająca o morderstwie znanej aktorki o życiu w show-biznesie i jego brutalnych realiach. Dobra i nie naciągana. 

źródło empik.pl

7. „Moje córki krowy” Kinga Dębska bardzo dobra, trochę śmieszna, wzruszająca i przekazująca morał. Znacznie lepsza od ekranizacji, historia o skłóconych siostrach, które ciężka choroba matki zmusza do pogodzenia się. Brzmi słabo ale jest inaczej. Nietandetna, nieprzerysowana historia o rodzinie. 

źródło empik.pl

8.Na koniec odeśle was do pisanej przeze mnie opini na temat „Idealnej” Magdaleny Stachuli bo zaskoczyła mnie tą niezwykłą historia i dała nadzieję na więcej taki polskich dobrych kryminałów. Książka, która nie zgubiła mi się na półce przeczytanych to taka o ktorej ciężko zapomnieć.

Odsyłam http://czytanienaprawdeuzaleznia.blogspot.com/2016/11/idealna-magda-stachula.html i kończe podsumowanie. 

Życzę wam zaczytanego 2017 oraz spełnienia wszystkich marzeń.

„Rzeźbiarz śmierci” Chris Carter

Studentka pielęgniarstwa, przeżywa szok, gdy odkrywa że jej pacjent znany prokurator Derek Nicholson pada ofiarą morderstwa. Kto w tak brutalny sposób odbiera życie konającemu mężczyźnie? Kiedy pojawią się kolejne ofiary znany nam już Hunter i jego partner Garcia, robią wszystko by powstrzymać szaleńca?

„Rzeźbiarz śmierci” Chris Carter zdjęcie K. Ciechańska

Fragment książki:

„(...) -Jesteś gotowy?- Odczekał kilka sekund, żeby napięcie wzrosło. - Pewnie, że nie. Na coś takiego nikt nie jest gotowy. Pociągnął energicznie, zrzucając brudną szmatę na podłogę. Nashorn wstrzymał oddech i wytrzeszczył oczy z przerażenia. Na zakrwawionym blacie baru stała para ludzkich stóp. Mechanik zamarł, rozkoszując się chwilą. -Poznajesz ? W oczach Nashorna błysnęły strach i łzy. - Pozwól, że ci pomogę. -Mechanik wyciągnął zza baru spore lustro i uniósł tak, żeby Nashorm mógł zobaczyć swoje nogi. W końcu zrozumiał, dlaczego pod krzesłem jest tyle krwi. ”

Książka: Rzeźbiarz śmierci
Autor: Chris Carter
Wydawnictwo: Sonia Draga
Liczba stron: 421

Na wstępie chciałam podziękować wszystkim moim czytelnikom za moc życzeń jaką dostałam z okazji mijających już świąt Bożego Narodzenia, jestem zaskoczona ilością. Również wszystkim wam życzę wszystkiego dobrego, spełnienia wszystkich marzeń w nadchodzącym 2017 roku.  A u mnie właśnie na półkę przeczytanych dotarł „Rzeźbiarz śmierci” tak przeze mnie wyczekiwany, mam sentyment do tego autora bo to właśnie od niego zaczęła się moja przygoda z blogiem. I tym razem Carter trzyma poziom, spokojnie można go uznać amerykańskim królem brutalnych kryminałów. Na pewno nie jest to lektura dla lękliwych czy obrzydliwych. Opis sposobu odebrania życia aż zapiera dech w piersi przy nim mam wrażenie opisy sekcji zwłok u Tess to dobranocka dla dzieci. Działo się w tej pozycji oj działo. Ciekawa wciągająca, główny bohater Hunter, którego da się lubić plus zaskakujące zakończenie naprawdę na plus. To powieść trzymająca w napięciu gdzie znajdziecie hektolitry krwi i prawdziwe bestie w ludzkiej postaci. Na pewno  nie będzie to moja ostatnia lektura Chrisa, to jest to co lubię. Idealna długość, średnia zawiłość, dużo krwi i zaskakujące zakończenie. Ale kolejne pozycje wkrótce, aktualnie na tapecie mój ulubieniec Mróz :) Czas odpakować urodzinowy prezent czyli „Świt, który nie nadejdzie”. A w kolejce od Mikołaja „Behawiorysta”! Warto być grzecznym ^^. Trzymajcie się ciepło! 

„Dom czwarty” Katarzyna Puzyńska

„Dom czwarty” to jedna z najbardziej wyczekiwanych książek w tym roku, pani Puzyńska nie zachwyca tempem jak Mróz, ale powiem tak jak zwykle warto było czekać.

„Dom czwarty” Katarzyna Puzyńska zdjęcie K. Ciechańska 

Książka: Dom czwarty
Autor: Katarzyna Puzyńska
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Liczba stron: 576

To już 7 tom przygód policjantów z Lipowa także i moje 7 (na pewno nie ostatnie) spotkanie z polską królową kryminałów. Pani Kasia nie ma żeńskiej konkurencji na polskim rynku. Nikt tak dobrze nie zwodzi czytelnika jak ona. Wprowadza czytelnika w mroczną atmosferę w której każdy ma coś za uszami i nie wiadomo kto do końca jest winien? I w tym tomie nie jest inaczej. Akcja z Lipowa i okolic przenosi się do Złocin rodzinnych stron znanej nam już kontrowersyjnej byłej policjantki Klementyny. Wezwana po latach przez matkę do przyjrzenia się morderstwu, znika bez śladu. Na pomoc koleżance jedzie Weronika, Emilia i Daniel, skład dość specyficzny jeśli znacie ich prywatne życie z poprzednich tomów wiecie o co chodzi. Autorka wprowadza w książce sprawę w czasie teraźniejszym oraz w przeszłości. „Modny” ostatnio wśród autorów powrót do czasów II wojny. Książkę należy czytać uważnie z uwagi na liczne retrospekcje. W pewnym momencie stwierdziłam że bohaterów mogłoby być mniej, fabuła byłaby jednakowo ciekawa a bardziej przejrzysta. Ale jak to Puzyńska, wątków nie brakuje a najlepsze jest to że w końcu wszystko łączy się w jeden. Podobny zabieg stosuje jej szwedzka koleżanka Camila Lacberg. Nie lubię takich porównań  bo każda książka jest inna, a tym bardziej autor, ale tu widzę znaczną analogię. Cała seria o Lipowie wydana przez wydawnictwo Prószyński i S-ka zachwyca projektami okładek. Minimalistyczne i z klasą. To lubimy i ja czekam na następczynie Kasi bo na pewno w Polsce brakuje takich talentów. Podobno ósmy tom, kolejny jest już w przygotowaniu, a więc uzbroję się w cierpliwość i na pewno po niego sięgnę. Jeśli nie czytaliście nic Puzyńskiej to błąd, szybko nadróbcie zaległości. Proponuje czytać od początku (inaczej niż ja :) jak zwykle) czyli zaczynając od pozycji  „Motylek”. Trzymajcie się ciepło!. 

„Dziesięć płytki oddechów” K.A Tucker

Dwie siostry postanawiają zacząć swoje życie od początku, uciekając od wujostwa przeprowadzają się do Miami. Tu spotykają nie tuzinkową sąsiadkę oraz mężczyznę, który odmieni życie jednej z nich. Jaką tajemnicę ukrywają siostry? Czy uda im się uciec od koszmarów przeszłości?

„Dziesięć płytkich oddechów” K.A Tucker zdjęcie K. Ciechańska

Książka: Dziesięć płytkich oddechów
Autor: K.A Tucker
Wydawnictwo: Filia
Liczba stron: 421

„Świat nadal się kręci, nie zważając na znaczące zmiany w moim maleńkim wszechświecie.”

K.A. Tucker (z książki Dziesięć płytkich oddechów)

Kolejna dobra książka K.A Tucker, zupełnie inna od pozycji „Przez niego zginę”. Tą spokojnie możemy zakwalifikować do kategorii książki obyczajowej. Spokojna akcja i dość rozlazła fabuła czyni ją trochę na pozór lekkim romansem, jednak liczne zwroty akcji i wydarzenia z życia sióstr potrafią chwycić za serce. Jest pełna skrajnych emocji, pomimo tego że trochę domyślałam się w trakcie jak się fabuła rozwinie wiele razy autorka mnie zaskoczyła. Warto przeczytać choćby dla przestrogi, pokazuje fatalne skutki prowadzenia pojazdu po spożyciu alkoholu. To książka o miłości, przyjaźni ale głównie o wybaczaniu. Pokazuje, że nie można daleko uciec od przeszłości, bo ta i tak nas dopadnie. Temat traumy po stracie bliskiej osoby ukazany bardzo mądrze i widać że to przemyślana wizja autorki. Warto, na pewno sięgnę po następny tom serii „Jedno małe kłamstwo”. 

„Igrając z ogniem” Tess Gerritsen

Julia, skrzypaczka przez przypadek wchodzi w posiadanie partytury z zapisem nutowym utworu „Incendio” skomponowanego przez nieznanego muzyka Lorenzo Todesco. Kiedy próbuje zagrać utwór, jej  trzyletnia córka wpada w szał i zabija kota. To nie koniec niepokojących zachować małej Lilly. Co zrobi Julia, gdzie szukać pomocy? I jaki związek ma z tym tajemniczy utwór?

„Igrając z ogniem” Tess Gerritsen zdjęcie K. Ciechańska

Książka: Igrając z ogniem
Autor: Tess Gerritsen
Wydawnictwo: Albatros
Liczba stron: 320

Dobra książka niekwestionowanej królowej thrillerów. Kolejna pozycja, która jest tylko dobra, zabrakło mi mistrzowski opisów sekcji zwłok i napięcia jak w serii “RIZZOLI & ISLES”. Autorka rozpieściła nas genialnymi książkami serii i a co jakiś czas wypuszcza inne książki jednak pozostają one w daleko w tyle. Akcja rozgrywa się w czasach teraźniejszych oraz powrót do czasów II wojny. Szeroko opisane zjawisko antysemityzmu w sposób ciekawy i wzruszający. Książka wciąga przez co czyta się ją bardzo szybką, brakuje zaskakującego zakończenia. Od mniej więcej połowy książki wiedziałam czego się spodziewać. Autorka poprzednimi pozycjami wysoko zawiesiła poprzeczkę i ja po tej pozycji czuje lekki niedosyt. Warta przeczytania dla fanów autorki, wszystkim innym z całego serca polecam „Ogród kości” z poza serii oraz wspominane już przeze mnie przygody doktor Isles oraz detektyw Rizzoli. A tymczasem chciałabym się pochwalić swoim tortem bardzo w temacie bloga :) Wasze zdrowie!

„Zabawy z bronią” Faye Kellerman

Znany już z poprzednich książek detektyw Decker prowadzi śledztwo w sprawie tajemniczego samobójstwa młodego chłopaka. Trop prowadzi do elitarnego liceum, które okazuje się miejscem gdzie narkotyki i broń można kupić od ręki. Jaki ma to związek z samobójcą? A może było to morderstwo?

„Zabawy z bronią” Faye Kellerman
zdjęcie K. Ciechańska

Książka: Zabawy z bronią
Autor: Faye Kellerman
Wydawnictwo: Harper Collins
Liczba stron: 431

Po książkę sięgnęłam z sympatii do detektywa Deckera znanego mi z książki „Pętla”, byłam ciekawa jego dalszych przygód oraz jak potoczą się losy adoptowanego Gabe. Książka poprawna, motyw dość oklepany samobójstwo młodego zakompleksionego chłopaka. Pojawia otoczka tajemniczości czy to aby nie morderstwo? Elitarne liceum okazuje się wylęgarnią patologii. Autor tym razem skupił się na życiu prywatnym Gabe oraz jego romansie z koleżanką żydowskiego pochodzenia. Przez język oraz sms-owe konwersacje miałam wrażenie że czytam książkę młodzieżową z wątkiem romantycznym. Kryminałem bym tej pozycji na pewno nie określiła i czuje się trochę zawiedziona. Według mnie zdecydowanie „Pętla” było dużo lepsza, więcej było akcji. A tu tak sobie. Można przeczytać, ale niezaspokojony głód pozostaje. A co do okładki jest po prostu tragiczna, kto coś takiego wymyślił? Komiczna! Wiadomo że nie jest to najważniejsze ale oddziałuje i to jak. 

„Policjanci za cenę życia” Joanna i Rafał Pasztelańscy

Zbiór reportaży o prawdziwych bohaterach,o prawdziwych policjantach nie wahających się oddać własne życie za drugą osobę. Ciekawe, smutne i wstrząsające bo tak niesprawiedliwe losy niewinnych ludzi spotykających na swojej drodze tych złych. 

„Policjanci za cenę życia” Joanna i Rafał Pasztelańscy
 zdjęcie K. Ciechańska

Książka: Policjanci za cenę życia

Autor: Joanna i Rafał Pasztelańscy

Wydawnictwo: Znak

Liczba stron: 384

Dziewięć smutnych ale prawdziwych historii o policjantach, którzy zginęli na służbie. Wstrząsające, trudne do zaakceptowania losy dwunastu wyjątkowych ludzi. Każda z historii jest inna, ale każda z tych śmierci wydaje się niesprawiedliwa i niepotrzebna. Książka pokazuje zaniedbania w policji, wieczne szukanie oszczędności, omijanie procedur które kończy się tragicznie.O akcji w Parolach, o Magdalence. Ale też o 16-latku który postanowił w czasie sztormu powygłupiać się w morzu, i o tym jak „pies” na urlopie rzucił się mu na ratunek, uratował a sam swoje zakończył. Reportaże pisane razem z tymi, którzy najbardziej odczuli stratę bo przecież ginęli ludzie to nie byli tylko funkcjonariusze ale przede wszystkim synowie, ojcowie, mężowie i przyjaciele. Bardzo dobra i bardzo potrzebna polskiemu społeczeństwu książkach, która opowiada o funkcjonariuszach, którzy ludzkie życie stawiają ponad swoje. Może niektórzy zmienią zdanie po lekturze o polskiej policji, że to nie tylko skorumpowany gang czepiających się niebieskich ludków i przestaną generalizować i mierzyć wszystkich tak samo. Mało jest takich książek, na lista królują historię bandytą, mafiozów bo i te lepiej się sprzedają, ludzie wolą czytać o tych naprawdę złych. Nie mówię że ja nie czytam bo świeżo za mną książka Artura Górskiego Masa o killerach polskiej mafii zupełne przeciwieństwo tych. Również godna polecenia, Jarosław Sokołowski opowiada tym razem o ludziach którzy bez skrupułów zabiją innych za pieniądze. No właśnie użyłam określenia ludzie a czy to na pewno jeszcze ten gatunek? Obie godne polecania, ot tak dla wyrobienia swojego zdania. 

„Masa o killerach polskiej mafii” Artur Górski zdjęcie K. Ciechańska

„Laleczka” Hollie Overton

Lili, pada ofiarą porwania. Po ośmiu latach udaje jej się uciec od oprawcy, w czasie niewoli z dziewczynki stała się kobietą i matką. Jak na jej powrót zareagują bliscy, jak ona poradzi sobie z teraźniejszością?

„Laleczka” Hollie Overton zdjęcie K.Ciechańska

Książka: Laleczka

Autor: Hollie Overton

Wydawnictwo: Czarna owca

Liczba stron: 312

Wstrząsająca historia o ofierze porwania, przetrzymywanej przez 8 lat w ciemnej piwnicy gdzie z dziewczynki stała się kobietą i matką. Kiedy myślała że udało jej się uciec i horror się skończył czeka ją równie trudny powrót do rzeczywistości. Jej siostra bliźniczka zmienia się nie do poznania czy zdołają się dogadać? Czy oprawca zostaje ukarany? Jak w tej sytuacji odnajdzie się dziecko, które nigdy nie widziało prawdziwego świata? Książka porusza trudne i traumatyczne tematy, wzrusza i wstrząsa za razem. Kolejny raz kolejna autorka pokazuje jak możemy się mylić w osądach i jak względnie normalny człowiek może stać się bestią. Na minus jedynie mocno naciągane procedury bezpieczeństwa i wynikające z tego nierealne sytuacje czynią książkę trochę przerysowaną. W każdym razie pozycja dość dobra, na pewno warto przeczytać choćby dla przestrogi że psychopaci nas otaczają i trzeba mieć się na baczności. Podobna historia zdarzyła się przecież w rzeczywistości w Austrii mam na myśli oczywiście Natasche Kampusch i jej dramat. Nie wiem czy ta autorka się wzorowała na tej historii ale jest łudząco podobna. Straszne ale prawdziwe. 

„Przez niego zginę” K.A.Tucker

Maggie przyjeżdża do Nowego Yorku by spakować rzeczy przyjaciółki, która popełnia samobójstwo. A przynajmniej taką wersję przedstawia policja i zamyka sprawę. Jak było naprawdę, co się wydarzyło że kochająca córka robi to schorowanej matce? I kim tak naprawdę była Celine?

„Przez niego zginę” K.A. Tucker zdjęcie K. Ciechańska

Książka: Przez niego zginę

Autor: K.A. Tucker

Wydawnictwo: Filia

Liczba stron: 507

To moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Tucker tak zachwalaną przez moje instagramowe koleżanki i faktycznie przyznam im rację było bardzo dobre. Ciekawa, wciągająca historia, pełna zwrotów akcji. Autorka sprytnie wodzi za nos czytelnika, kto jest tak naprawdę winny śmierci dziewczyny. W pewnym momencie poddałam się i przestałam obstawiać swój typ :) Thriller skierowany do czytelniczek z romansem w tle. Pełen emocji i szokujących tajemnic, które nigdy nie powinny wypłynąć. Dlaczego kochająca córka popełnia samobójstwo w momencie kiedy jej matka mierzy się z ciężką chorobą? Kim była Celine? Wieloletnia przyjaciółka po lekturze jej dzienników sama już nie wie czy tak naprawdę ją znała? Co zmusiło ją do podjęcia ostatecznej decyzji czy to była jej decyzja ? Do czego prowadzi nie spełniona miłość?  Jak zwykle nic nie zdradzę ale czytajcie po warto. Wciąga poszło 500 stron w dwie doby a to mówi samo za siebie. W kolejce do przeczytania mam „Dziesięć płytkich oddechów” tej autorki mam nadzieję że nie zmienię pozytywnego zdania o niej i się nie zawiodę a po tak dobrej książce nie będzie to łatwe:). Polecam na jesienny wieczór na pewno nie będzie wam zimno.